Hier geht´s zur DEUTSCHEN VERSION
When we dwell amidst the dark room, we will probably feel depressed
and reluctant without knowing why.
We probably feel that we cannot see or say something on what we see.
In a time like this, we have got only two options:
either to drop our effort to question
or squint our eyes harder and try to find the way
to speak out loud
of what is hard to speak.
Links:
http://www.pridiinstitute.com/ (Thai only)
http://www.soidb.com/bangkok/theater/pridi-banomyong.html
All images, paintings and sculptures on this page are shown by leave of the organiser.
Zone 1 - “เสรีภาพที่ขาดหายไป - The Missing Freedom”
Prakit Kobkijwattana
His works demonstrate this phenomenon in the society where freedom is missing. Through the Pop Art technique, the series "Fake Land" have accomplished the mission to talk about the way we are forced to consume everything instantly without thinking. He also talks about the way someone would constantly find an excuse for everything just to look great on the outside in the series "Rolling Stone". And in the series "Face Off", he explores the reason why there are so many aphorism about the dissonance between our internal thought and our external behavior.
 |
| “อยู่เมืองดัดจริต ชีวิตต้องป๊อบ” "Fake Land" ประกิต กอบกิจวัฒนา Prakit Kobkijwattana 12 plates, 30 x 40 cm each, Photo Typographic |
 |
| “Rolling Stone” ประกิต กอบกิจวัฒนา Prakit Kobkijwattana 6 plates, 30 x 40 cm each, Photo Typographic |
Prakit once told the curator that he bought a piece of souvenir from his trip, which is a post-it paper of blank faces. He then blow up the image and wrote down his typographic design on those blank faces. Most of the written words are Thai metaphors, which represent the dissonance between the observed behavior and the truth inside.
 |
| ประกิต กอบกิจวัฒนา Prakit Kobkijtwattana Series of 10 pieces, 30 x 40 cm Photo Typographic |
Kullawat Kanjanasoontri
explores the issue of missing freedom in a wider range, from the missing freedom of expression in the creative circle of writers and artists as well as in the larger society itself. He talks about how we must keep our mouth shut for fear of the law, and how we could be stigmatize as filthy if we continue to talk about what the state forbids us to speak. And since Kullawat's works are mostly distributed through the printed media, his chosen technique is also suitable for mass productions. Therefore, all works could be considered as original and copy in the same time, so all are equals. The curator consider this as another way we can rebel against the mores art which overly promote the value of just one piece of work, in the same way just one person may be promoted as higher than other people, even if we are equal.
This is the front cover design for the short stories compilation book “Amidst the Bullet Rain”. (Most stories are about class struggles) At first it seems as if the name of the book was given to imply of those who were shot dead at Rajprasong. However, the cover was designed quite a while after the event, when the Lèse-majesté law was a hot issue. Therefore I had reinterpret the name that the writers are also “shot down” by the law, which is as deathly as the bullet rain during the crack down, for they were all paranoid of the state’s chivy and could not freely criticize anything.
 |
| “ร่างกลางห่ากระสุน” “Bullet Rain” กุลวัฒน์ กาญจนสุนทรี Kullawat Kanjanasoontree 30 x 40 cm ภาพประกอบหนังสือ Digital Illustration |
Sitthiporn Antawongsa:
The work "Death of Book" by Sitthiporn Antawongsa talks about the books which were forbidden or destroyed through the uses of rough paper texture and faded texts. The image also talks to us of how we could be punished just like Thai university students in October 6th, 1976, were massacred. Perhaps the result of this image might still be lingering in Thai society, for we're still afraid to "read" until now. And the limitation of the freedom to read or access the multi-facet information must have limit the freedom of expression as well.
This is an illustration of Manoj Promsingha’s short story of the same name.
 |
| “ศพหนังสือ” “Death of Book” สิทธิพร อันทะวงษา Sitthiphorn Anthawonksa 30 x 40 cm ภาพประกอบหนังสือ Digital illustration |
Zone 2 - “ผู้ทุกข์ทน - Les Misérables”
Kullawat Kanjanasoontree:
This work was inspired by the article of Aj.Thongchai in Read Journal, which reflected that the media in Thailand was responsible for the stigmatization of the Red Shirts, that they are as filthy as the germs. The discourse itself serves as an emotional basis for the bourgeois, so that they may perceive the civil massacre in May 2010 as a righteous thing to do. The same type of discourse was also circulated around the time of October 16th1976: that the communism was a deathly epidemic and thus should be wiped out. As a result, many people were driven away in both cases.
 |
| "Germs" กุลวัฒน์ กาญจนสุนทรี Kullawat Kanjanasoontree 30 x 40 cm, ภาพประกอบหนังสือ Digital Illustration |
The name of work was derived from the poem of the same name, by Lawyer Arnon Nampha. The work itself was also inspired by the caricature of Picasso’s Guernica displayed at October 14th Memorial, which depiced the scene with the people killed by the soldiers.
 |
| “เหมือนบอดใบ้ไพร่ฟ้ามาสุดทาง” “As blind as the dead end” กุลวัฒน์ กาญจนสุนทรี Kullawat Kanjanasoontree 30 x 40 cm, ภาพประกอบหนังสือ Digital Illustration |
KwiRasdr group:
September 19th, 2006, was the day of the last coup in Thailand. The coup has later resulted in the constitution revising in 2007, which has a lot of effect on the expression rights. KwiRasdr group, therefore, decided to organize an event in which the artists would work together to say what they think: no more coup. If “September Fifteenth” is the brand of an insect repellant - We proposed “September Ninteenth” as a brand of “coup repellant”
Prakit Kobkijwattana:
Prakit told the curator that he was inspired by the work of "Man Ray", a Pop Artist working with ready made objects such as iron and nail. Man Ray’s work combined the objects into something else which is totally different, just like a language game. And Prakit added the number 112 and 98, the eye, and the words “love”, “not-love”, and “people” onto each iron’s faces to represent what is happening in Thailand right now, under the shadow of the Lèse-majesté law
Kullawat Kanjanasootree:
This set of illustrations was used to accompany a short note published in Read Journal, depicting the four important flaws of the current Lèse majesté law. Later, Same Sky Magazine explained these flaws in a more elaborate manner. But this work might still be able to serve as a basis to understand the problem about this law.
3 Illstrations without comments or name of the artist
ของนายอำพล ตั้งนพคุณในฐานะนักโทษ แต่ถ้าลองหาหนังสือ “รักเอย” ซึ่ง(ป้าอุ๊
รสมาลิน ตั้งนพคุณ) ภรรยาของอากงเป็นผู้เขียนเอง มาอ่านแล้วก็จะได้เห็นภาพอากง
อีกแบบหนึ่งซึ่งต่างไปโดยสิ้นเชิง - ภาพชัดเจนของชายที่เป็นสามี เป็นพ่อ
และเป็นอากงของหลานๆ ภาพแบบนั้นเองที่ข้าพเจ้าอยากให้สังคมได้เห็นอากง
ไม่ใช่ภาพผู้ต้องขังที่ถูกอำนาจรัฐปล้นเอาศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ออกไปหมด
จึงได้ค้นหาภาพของอากงก่อนที่จะถูกจับคุมขัง มาใช้เป็นต้นแบบสำหรับเขียน
ต้นฉบับของภาพนี้ เป็นภาพขนาดประมาณ A0 เขียนด้วยสีพาสเทลบนผ้าใบ
เพื่อมอบให้ป้าอุ๊เป็นที่ระลึกหลังการจากไปของอากง
Links:
"Chain…love is my memory of the day when I was pleaded guilty with the Lèse-majesté law and must be in prisoned for thirteen years. I was chained and wearing the prisoner’s uniform. Although the penalty of thirteen years might sounds grave for me or other people, which should have made me extremely sad, but the feeling of my son in my arms, his head on my lap, and his warmth help me forget about all those sadness and everything else. That parting – our last goodbye still lingers in my memory until today."
Links:
http://thaipoliticalprisoners.wordpress.com/decidedcases/tanthawut-taweewarodomkul/
Sorry, the link above about Thantawut has already been blocked by the MICT!
ในราชอาณาจักร ที่โอ่ประโคมว่า "แผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง"
มีนักโทษการเมืองทางความคิด ถูกล่ามโซ่ตรวนคุมขังเกือบร้อยคน
ด้วยข้อหา ละเมิดม. 112
ซึ่งโลกอารยะในยุคศตวรรษ 21 ต่างตำหนิประณามการลิดรอน
สิทธิมนุษยชนของกฎหมายมาตรานี้
สมยศคือใคร ? เท่าที่ข้าพเจ้าทราบ เขาเป็นนักกิจกรรม เป็นพ่อคน
และเป็นสามีของคุณสุกัญญา พฤกษาเกษมสุข ข้าพเจ้าไม่เคยพบตัวจริงของเขา
แต่ได้ติดตามเรื่องราวที่เกิดขึ้น จึงได้ทราบว่าเขาไม่ยอมขอพระราชทานอภัยโทษจากคดี
112 ซึ่งเขาถูกตัดสินว่ามีความผิด แม้จะเป็นเพียงบรรณาธิการนิตยสารซึ่งตีพิมพ์บทความ
อันเป็นต้นเหตุของการกล่าวหานั้น และตามพระราชบัญญัติการพิมพ์ปี 2550 ได้ระบุไว้ว่า
บรรณาธิการไม่ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตนเองไม่ได้เป็นผู้เขียน แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
ศาลก็ยังตัดสินว่ามีความผิดอยู่ดี และได้ระบุโทษคุมขังเป็นเวลาสิบเอ็ดปี...
ข้าพเจ้าเริ่มสับสน ดูเหมือนว่าภาพที่ข้าพเจ้าเห็นกับภาพที่ศาลเห็นเป็นคนละภาพกัน
และเท่าที่ทราบ เขายังอยู่ในที่คุมขัง
Wana Wanlayangkura
ชัยนรินทร์ กุหลาบอ่ำ Chanarin Kularbaum
Painting on canvas.
 |
| “การเดินทางของ ก.ย. 19” “A Journey of September Nineteenth” กลุ่มกวีราษฏร์ KwiRasdr ศิลปะเชิงกระบวนการ ประกอบด้วย หุ่นจำลองบรรจุภัณฑ์ ภาพถ่าย บทกวี Process Art consisted of the package model, photographs, and poems |
Prakit Kobkijwattana:
 |
| “รีด” “Ironing” ประกิต กอบกิจวัฒนา Prakit Kobkijwattana Series of 12 pieces, 30 x 40 cm, Photo Typographic |
Kullawat Kanjanasootree:
This set of illustrations was used to accompany a short note published in Read Journal, depicting the four important flaws of the current Lèse majesté law. Later, Same Sky Magazine explained these flaws in a more elaborate manner. But this work might still be able to serve as a basis to understand the problem about this law.
 |
| “จตุอัปลักษณะของม.112” “Four ugly characteristics of the Lèse-majesté law” กุลวัฒน์ กาญจนสุนทรี Kullawat Kanjanasoontree Series of 4 plates, 30 x 40 cm each, ภาพประกอบหนังสือ จำนวน 4 ภาพ, Digital Illustration |
Links:
Champa Wongsangha
อากงคือใคร ลองพิมพ์หาในอินเตอร์เน็ตด้วยคำว่า “อากง SMS” ก็จะได้เห็นภาพของนายอำพล ตั้งนพคุณในฐานะนักโทษ แต่ถ้าลองหาหนังสือ “รักเอย” ซึ่ง(ป้าอุ๊
รสมาลิน ตั้งนพคุณ) ภรรยาของอากงเป็นผู้เขียนเอง มาอ่านแล้วก็จะได้เห็นภาพอากง
อีกแบบหนึ่งซึ่งต่างไปโดยสิ้นเชิง - ภาพชัดเจนของชายที่เป็นสามี เป็นพ่อ
และเป็นอากงของหลานๆ ภาพแบบนั้นเองที่ข้าพเจ้าอยากให้สังคมได้เห็นอากง
ไม่ใช่ภาพผู้ต้องขังที่ถูกอำนาจรัฐปล้นเอาศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ออกไปหมด
จึงได้ค้นหาภาพของอากงก่อนที่จะถูกจับคุมขัง มาใช้เป็นต้นแบบสำหรับเขียน
ต้นฉบับของภาพนี้ เป็นภาพขนาดประมาณ A0 เขียนด้วยสีพาสเทลบนผ้าใบ
เพื่อมอบให้ป้าอุ๊เป็นที่ระลึกหลังการจากไปของอากง
Who is Ar Kong ? Try google with the keywords “Ar Kong SMS” or “Ampon Tangnoppakul”. Chances are that most of his photographs are portrayed as a prisoner. However, his image is actually much different if you get to know him by reading the book “Rak Ery (the love)” written by his wife (Rosmalin Tangnoppakul). I want us to remember him like that, as a husband, a father, and a grandparents of many kids, not as a prisoner whom dignity was totally robbed by the power of the states. Therefore I searched for this image and use it as a reference for his portrait, which was pastel on canvas, and given to his wife on his funeral.
 |
| “อากง ....” “Ah Kong, No More Victim” จำปา วงศ์สง่า Champa Wongsangha 30x40 cm, ภาพพิมพ์ระบบดิจิทัล Digital Print |
A farewell to uncle SMS Khun Ah-Kong (In German and English language)
Thailand's Fearlessness March (in German language only)
Tanthawut Taweewarodomkul (aka หนุ่ม เรดนนท์ Noom Rednont)
Tanthawut Taweewarodomkul or Noom Red Non - one of the political prisoners of the Lese Majeste law - his painting from (inside) the prison.
"Chain…love is my memory of the day when I was pleaded guilty with the Lèse-majesté law and must be in prisoned for thirteen years. I was chained and wearing the prisoner’s uniform. Although the penalty of thirteen years might sounds grave for me or other people, which should have made me extremely sad, but the feeling of my son in my arms, his head on my lap, and his warmth help me forget about all those sadness and everything else. That parting – our last goodbye still lingers in my memory until today."
 |
| “ห่วง...รัก” “chain…love” หนุ่ม เรดนนท์ Noom Rednont สีน้ำและดินสอบนกระดาษ Watercolor and pencil on paper |
Links:
http://thaipoliticalprisoners.wordpress.com/decidedcases/tanthawut-taweewarodomkul/
Sorry, the link above about Thantawut has already been blocked by the MICT!
Thongtouch Teparak:
มีนักโทษการเมืองทางความคิด ถูกล่ามโซ่ตรวนคุมขังเกือบร้อยคน
ด้วยข้อหา ละเมิดม. 112
ซึ่งโลกอารยะในยุคศตวรรษ 21 ต่างตำหนิประณามการลิดรอน
สิทธิมนุษยชนของกฎหมายมาตรานี้
In the Kingdom (which announced itself as a “golden and peaceful” one), there are almost hundred prisoners locked in jail by (for the violation of) the Lèse-majesté law. Whereas most civilized countries in the 21st century are already complaining about this violation to (of) human rights.
 |
| “เหยื่อแผ่นดินอธรรม” “Les Miserables” ทองธัช เทพารักษ์ Thongtouch Teparak 50 x 60 x 150 cm อะครีลิคบนกล่องกระดาษ Acrylic on Cardboard Box |
กานต์ ทัศนภักดิ์ Karnt Thassanapak:
...ในฐานะคนทำงานศิลปะตัวเล็กๆ ที่ไม่โด่งดัง
ผมย่อมไม่กล้าคาดหวังว่าผลงานของตัวเองจะสามารถเปลี่ยนแปลงหรือก่อผลสะเทือน
ใดๆ โดยเฉพาะกับ “ความเงียบงัน” ที่ดำรงอยู่อย่างแข็งแกร่ง
สิ่งเดียว ที่พอจะคาดหวังกระทั่งคาดคั้นได้ก็คงมีแต่เพียงตัวเองเท่านั้น -
ผมตั้งใจจะทำภาพชุด A Walk Through "the Silence" ออกมาให้สมบูรณ์ตามที่ตั้งใจ
และหากจะสามารถคาดหวังต่อภาพชุดนี้ได้ บ้าง สิ่งที่ผมอยากให้มันสำแดงออกมาก็คือ
การบอกว่าท่ามกลาง “ความเงียบงัน” ที่เราทุกคนในสังคมต่างต้องเผชิญอยู่นี้
(โดยรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม) ไม่ได้มีแต่ความว่างเปล่า และยิ่งไม่ใช่ความ “นิ่งงัน”
อย่างที่บางคนอาจหมิ่นแคลน ลำพอง หรือแม้แต่ลอบทอดถอนใจ --
หากแต่ยังมีความเคลื่อนไหว และมีคนจำนวนมากที่ยังคงพยายามจะ “ก้าวฝ่า” มันไป
แต่ถ้าหาก A Walk Through "the Silence" จะสามารถทำได้มากกว่านี้
ผมก็คงได้แต่ยินดีกับมัน..."
I do not expect my work to stir any change or impact, especially with the “silence” which remains powerful in the society. The only thing I can expect is myself. I therefore expect to complete this series as perfectly as I can. And if I could expect anything out of this work, I wish that it could express my point of view that inside this silence we’re in, whether consciously or not, there is not an emptiness or stillness which some might think it is. However, there really is a movement here. And many people is still determined to “keep walking”. But if “A Walk Through the Silence” could express more than this, I can only be happy about it.
Wana Wanlayangkura
กรอบที่เรายังคงติดอยู่ภายใน แม้ว่าจะมีความพยายามจะก้าวไปข้างหน้าก็ตาม
A frame in which we’re still stuck inside, even if there’s an attempt to move forward.
ใดๆ โดยเฉพาะกับ “ความเงียบงัน” ที่ดำรงอยู่อย่างแข็งแกร่ง
สิ่งเดียว ที่พอจะคาดหวังกระทั่งคาดคั้นได้ก็คงมีแต่เพียงตัวเองเท่านั้น -
ผมตั้งใจจะทำภาพชุด A Walk Through "the Silence" ออกมาให้สมบูรณ์ตามที่ตั้งใจ
และหากจะสามารถคาดหวังต่อภาพชุดนี้ได้ บ้าง สิ่งที่ผมอยากให้มันสำแดงออกมาก็คือ
การบอกว่าท่ามกลาง “ความเงียบงัน” ที่เราทุกคนในสังคมต่างต้องเผชิญอยู่นี้
(โดยรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม) ไม่ได้มีแต่ความว่างเปล่า และยิ่งไม่ใช่ความ “นิ่งงัน”
อย่างที่บางคนอาจหมิ่นแคลน ลำพอง หรือแม้แต่ลอบทอดถอนใจ --
หากแต่ยังมีความเคลื่อนไหว และมีคนจำนวนมากที่ยังคงพยายามจะ “ก้าวฝ่า” มันไป
แต่ถ้าหาก A Walk Through "the Silence" จะสามารถทำได้มากกว่านี้
ผมก็คงได้แต่ยินดีกับมัน..."
I do not expect my work to stir any change or impact, especially with the “silence” which remains powerful in the society. The only thing I can expect is myself. I therefore expect to complete this series as perfectly as I can. And if I could expect anything out of this work, I wish that it could express my point of view that inside this silence we’re in, whether consciously or not, there is not an emptiness or stillness which some might think it is. However, there really is a movement here. And many people is still determined to “keep walking”. But if “A Walk Through the Silence” could express more than this, I can only be happy about it.
 |
| A Walk Through "the Silence" #2 180.44 x 42.52 cm กานต์ ทัศนภักดิ์ Karnt Thassanapak Series of 9 frame, varied size โมเสครูปถ่าย พิมพ์บนผ้าใบ จำนวน 9 ชิ้น ขนาดแตกต่างกัน Photomosaic on canvas |
 |
| A Walk Through "the Silence" #1 100 x 151 cm |
 |
| A Walk Through "the Silence" #6, 42,5 x 55 cm |
 |
| A Walk Through the Silence #4, 90 x 60 cm |
 |
| A Walk Through "the Silence" #7, 72 x 55 cm |
 |
| A Walk Through "the Silence" #8, 55 x 55 cm |
 |
| A Walk Through "the Silence" #9, 55 x 55 cm |
 |
| All pictures of this series are made of thousends of single photoshots taken by the artist herself. For example picture #9 is made of 1044 images. |
Wana Wanlayangkura
กรอบที่เรายังคงติดอยู่ภายใน แม้ว่าจะมีความพยายามจะก้าวไปข้างหน้าก็ตาม
A frame in which we’re still stuck inside, even if there’s an attempt to move forward.
 |
| “กรอบ” “Frame” วนะ วรรลยางกูร Wana Wanlayangkura 60 x 100 cm สีอะคริลิกและสีไม้บนผ้าใบ Acrylic and colorpencil on canvas |
จำปา วงศ์สง่า Champa Wongsangha:
และเป็นสามีของคุณสุกัญญา พฤกษาเกษมสุข ข้าพเจ้าไม่เคยพบตัวจริงของเขา
แต่ได้ติดตามเรื่องราวที่เกิดขึ้น จึงได้ทราบว่าเขาไม่ยอมขอพระราชทานอภัยโทษจากคดี
112 ซึ่งเขาถูกตัดสินว่ามีความผิด แม้จะเป็นเพียงบรรณาธิการนิตยสารซึ่งตีพิมพ์บทความ
อันเป็นต้นเหตุของการกล่าวหานั้น และตามพระราชบัญญัติการพิมพ์ปี 2550 ได้ระบุไว้ว่า
บรรณาธิการไม่ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตนเองไม่ได้เป็นผู้เขียน แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม
ศาลก็ยังตัดสินว่ามีความผิดอยู่ดี และได้ระบุโทษคุมขังเป็นเวลาสิบเอ็ดปี...
ข้าพเจ้าเริ่มสับสน ดูเหมือนว่าภาพที่ข้าพเจ้าเห็นกับภาพที่ศาลเห็นเป็นคนละภาพกัน
และเท่าที่ทราบ เขายังอยู่ในที่คุมขัง
Who is Somyot ? From what I know, he is an activist, a father, and a husband of Sukanya Pruksakasemsuk. I never met him in person, but I followed his stories and knew that he refused to admit that he is guilty of the charge from the Lèse-majesté law, for he was only an editor of the magazine, not the writer of the article in question. According to the publishing law in used since 2007, the editor does not have to be responsible for anything he did not personally write. However, the court has decided that he is still guilty anyway and must be jailed for eleven years. What ? I’m starting to be confused now. It seems like his image I knew and his image with the court is different. Anyway, he’s still in jail….
 |
| “สมยศ” “Somyot” จำปา วงศ์สง่า Champa Wongsangha 120 x 200 cm สีอะครีลิคบนผ้าดิบ Acrylic on fabric |
Links:
Tanit Pothong
Nuamthong Phaiwan (1946 – 31 October
2006) was a taxi-driver who drove his taxi into a tank in protest after
the military coup of 2006. He was later found hanging from a pedestrian
footbridge. Officials found a suicide note and later ruled his death a suicide.
His sacrifices were praised by several democracy activists.
 |
“Uncle Nuamthong” “ลุงนวมทอง”
Tanit Pothong ธนิต
โพธิ์ทอง
30 x 40 cm, Ink drawing on paper
ปากกาหมึกดำบนกระดาษ
*First displayed at “September 19”
event by KwiRasdr, September 2012
|
Wana Wanlayangkura
 |
“หน้ากาก”
"Mask“
วนะ
วรรลยางกูร Wana Wanlayangkura, 30 x 40 cm
สีอะคริลิกและดรออิ้งดินสอบนกระดาษ
Acrylic and pencil drawing on paper
*first displayed in “MASK” event by
KwiRasdr group in August 2012
|
Zone 3 “สู่แสงสว่างนั้น เราก้าวต่อไปพร้อมกัน : Towards the light, we move together”
Kolf Iskra:
Kolf’s work is a cross cultural campaigned. Try Arm is an underwear brand, which was originated at the liberty of the workers who are freed from their employee. And Somyot is an important figure who have worked on this labor issue for a long time. So in this work, Try Arm’s workers wear this particular brand of underwear, and make their voice heard, that they want Somyot to be free.
 |
| “Try Arm Free Somyot” Kolf Iskra ภาพถ่าย 9 ภาพ ขนาดแตกต่างกัน Series of 9 photo, varied size Digital photography |
Poot Seriphab
 |
| “เขียนด้วยตีน” “Written with a foot” ภูต เสรีภาพ Poot Seriphab 38 x 48 cm ภาพถ่าย Photography |
Tiger Nampetch
Imagine if we are living in the country where the democracy is securely rooted, there must be some kind of celebration in this society.
Perhaps a holiday, or a celebration.
If that is so, there must be a
celebration campaign.
If that is so, in the 80th anniversary
like this, there must be this kind of poster all over the country.
Even if this could only be a dream, a
designer like us could realize it by this poster.
 |
“80 ปี
อภิวัฒน์ 2475”
Tiger Nampetch ไทเกอร์
น้ำเพชร
30 x 40 cm, Graphic Design ออกแบบกราฟิก
|
ชัยนรินทร์ กุหลาบอ่ำ Chanarin Kularbaum
 |
| “คำถาม” “Question” ชัยนรินทร์ กุหลาบอ่ำ Chanarin Kularbaum 50 x 70 cm สีน้ำบนกระดาษ Watercolor on paper |
Public Art:
This picture was createt at the exhibition by vistors from February 21st until 28th.
The artwork on February 21st.
The artwork on February 21st.
 |
| Dr. Kritaya Archavanitkul (or Arjwanijkul ), Mahidol University |
February 27th
Jampa Wongsa-nga
Let's light up, we will see each other and know that we are not fighting alone.Painting on canvas.
Thammasak Booncherd
แนวคิด
: ธรรมศักดิ์ บุญเชิด
ศิลปินร่วมงาน
: ถวิล เรืองสิน
และอาสาสมัครทุกท่าน
ภาพถ่าย
: อเนก และ ธรรมศักดิ์
ประสานงาน
: แก้ว อเนก และกลุ่ม
TAF
ศิลปะสาธารณะ
แปรผันตามพื้นที่
ติดตั้งในวันที่
12-13 เมษายน 2553 ณ
อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย
ถนนราชดำเนิน กรุงเทพ
Creative concept: Thammasak Booncherd
Artisans: Thavil, Ruangsin and many
other voluteers
Photo: Anek and Thammsak
Coordinate: Kaw..Anek & TAF Group
Installation 12. – 13. April 2010 at
The Monument Of Democracy, Rachadamnoen Road
 |
| "Freedom Wall" |
KwiRasdr Group
„They drew the bar(s) with their gun(s), let us erase them (with) our brushes.“
(Painted by) People who presented (were present at the) „Relesae the Political Prisoners“ (event), April the 1st 2012. Event and work prepared by KwiRasdr
Group
Process Art, documented on DVD
The Nitimon Group has given a blank
plate for people to say what's on their mind, because we are only
allowed to think, and the thought(s) are so silently loud.
Images of the Exhibitions Opening
 |
| Sukunya Prueksakasemsuk (left) and Dr. Kritaya Archavanitkul (or Arjwanijkul) |
 |
| Bhandit Aniya, accused of LM. His case is still pending. |
 |
| Music performance (the person in the middle playing the guitar is the artist Karnt Thassanapak). |
 |
| Opening speech by Sukunya Prueksakasemsuk. |
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen